Þegar mér er ofboðið eitthvað, sama hvert málefnið er þá hlæ ég....

Að löggan á Íslandi rannsaki einhver sakamál sem geti varpað sekt á stjórnvöld...Skotið á flutningabíl í Tryggvagötu, rannsókn stendur yfir....Núna hlæ ég og hlæ og hlæ....

Skotið á flutningabíl?

Mótmæli, loksins, loksins

Ég heyrði á Ruv í fréttum álit Láru V. Júlíusdóttir hrl. varðandi sekt flutningabílstjóra sem staðið hafa fyrir mótmælum og upplýsti hún að allt að 6 ára fangelsi lægi við mótmælunum... Hversu langa fangelsisvist á Lára V. Júlíusdóttir hrl. fyrir höndum vegna yfirhylmingar á alvarlegum sakamálum, en hún var fengin til að gera skýrslu varðandi Geirfinnsmálið en stakk öllum aðalupplýsingunum undan. Sjá, http://mal214.googlepages.com

Mikill hiti í bílstjórum

Saga Class, eða einkaþotur fyrir íslenska stjórnmálamenn?

Saga Class, eða einkaþotur til að flytja íslenska pólutíkusa á alþjóðaþing víðsvegar í heiminum?

Bygging Bændahallarinnar, hverjir eiga hana?

Sagan er skráð í heild sinni af Gunnari Guðbjartssyni í Árbók Landbúnaðirins 1987.Ég ætla vegna lengdar sögunnar, aðeins skrá þá þætti sem eru að mínu mati, athyglisverðir í ljósi eignarréttar einstaklinga sem hafa verið skyldaðir lögum samkvæmt að láta vissa prósentu af tekjum sínum til uppbyggingar í hótelbyggingu í þágu félaga. Hinsvegar vegna  erfðaréttar einstaklinga á þeim fjármunum sem foreldrar þeirra greiddu til uppbyggingu stærsta hótels á Íslandi, núna Hótel, Radison Sas.

 Sagan byrjaði um 1939 en þá ,,Lagði Sigurður Jónsson á Stafafelli fram erindi um húsnæðismál Búnaðarfélag Íslands. Var erindi hans vísað til fjárhagsnefndar þingsins sem bar með sér eftirfarandi tillögusem samþykkt var með 18 samhljóða atkvæðu: Búnaðarþing felur stjórn Búnaðarfélagsins að taka til rækilegrar athugunar húsnæðismál félagsinsog leggja tillögur sínar um það fyrir næsta Búnaðarþing. Í því sambandi beinir Búnaðarþingið því til stjórnarinnar að athuga um, hvort ekki sé unnt að gera þá bráðabirgða breytingu á húsi félagsins að með því yrði bætt úr aðkallandi þörf um bætt húsnæði fyrir Búnaðarþingið.

 Leiði athuganir stjórnarinnar að öðru leiti til þess, að hún leggi til að nýtt hús skuli byggt, sé þess gætt að jafnframt því að vera höfuðsetur og heimili Búnaðarfélags Íslands, geti það einnig orðið að aðseturs- og samkomuhús bændaog þannig orðið miðstöð til allra kynningar-þannig orðið miðstöð til allra kynningar- og félagsstarfssemi þeirra í höfuðstað landsins. 

Ályktun þessi er efnislega samhljóða tillögu Sigurðar, að öðru leyti en því að hann lagði til að nýtt hús yrðu byggt".

Ekkert afgerandi gerðist í byggingarmálunum næstu 2-3 árin. Því var þó haldið vakandi á bæði Búnaðarþingi og einnig rætt nokkrum sinnum í stjórn Búnaðarfélagsins.

Nú sleppi ég löngum kafla þar sem búnaðarmálastjóri ræddi við bankastjóra Búnaðarbankans um fjáröflun og þá er þess getið að fordætisráðherra sé málinu velviljaður og hafi fullan áhuga á að útvega lóð sem baðar stofnanirnar gætu gert sig ánægðar með.

Sagan stytt.: Búnaðarmálastjóri skrifaði öllum 14 búnaðarsamböndum bréf dags. 13. nóv. 1941 þar sem leitað er eftir stuðningi frá þeim við að kom upp öðru húsnæði fyrir starfsemi félagssins og gistiheimili fyrir sveitafólk í Reykjavík.

Nú sleppi ég úr frásögninni þar sem hin ýmsu búnaðarsambönd lögðu hvort um sig 1000 í sjóðinn en önnur lýstu sig fjárvana.

Eftir mikið umtal hvernig fjármagna ætti gistingu sveitafólksins í Reykjavík þá var ákveðið"  að leggja fyrir þingið erindið um fjáröflun til húsbyggingar Búnaðarfélags Íslands í Reykjavík.

Sagan stytt:

Stofnun Búnaðarmálasjóðs og afdrifarríkar breytingar á honum:,, Næstu árin gerðist það sem skipt hefði sköpum um fjármögnun í húsbyggingarsjóð ef ráðin hefðu ekki verið tekin úr höndum Milliþingnefnd Búnaðarfélagsins hafði samið frumvarp til laga um stofnun Búnaðarmálasjóðs og vísað til Alþingis".

Á auka búnaðarþingi 1944 og Búnaðarþingi 1945 var eindregið mælt með samþykkt frumvarpsins sem varð að lögum 15. febrúar 1945, nær óbreytt. - Fyrsta grein laganna hljóðaði svo: 

,,Greiða skal árgjald af þeim söluvörum landbúnaðarins, sem um ræðir í 2. gr., og rennur það í sjóð, er nefnist Búnaðarmálasjóður. Sjóður þessi skal vera í vörslu Búnaðarfélags Íslands, er hefur á hendi alla stjórn hans og reikningshald....Fé sjóðsins skal verja til stuðnings og eflingar sameiginlegum nayðsynjamálum bændastéttarinnar samkvæmt ákvörðunum Búnaðarþings, enda komi samþykki landbúnaðarráðherra til.....

Gjald til búnaðarmálasjóðs er 1/2% af því verði, sem greitt er fyrir vöruna á hverjum tíma." 

Vörur þær, sem gjaldskyldar yrðu, skyldu vera mjólk og ullarvörur, kindakjöt, gærur, ull og grænmeti og jafnvel fleiri framleiðsluvörur, allt eftir nánari reglum. 

Lögin um Búnaðarmálasjóð voru staðfest í Búnaðarþingi 1945.

Til að gera langa sögu stutta og ég skrifa textann um heimildirnar óbreyttan á bls. 354. En skjótt skipast veður í lofti. Rúmu ári síðar, þ.e. 23. apríl 1946, var 1. gr.laganna um Búnaðarmálasjóðs, notkun hans og vörslu gerbreytt. ...Sjóðurinn var núna settur undir vörslu Búnaðarbankans, sem fór með stjórn hans og reikningshald en fé hans skyldi næsti 10 árin renna til búnaðarsambandannaog skiptast á milli þeirra í hlutfalli við framleiðslu hvers svæðis...

Með þessari breytingu var ráðstöfunarréttur fjár úr sjóðnum færður úr hendi Búnaðarþings til búnaðarsambandanna, sem Búnaðarþing hafði í sínum áætlunum ætlað stærri hlut þegar frá liði...

Aftur að byggingu bændahallarinnar...Á bls.360... Framkvæmdir hefjast.   Þar er sagt frá byrjun byggingar Bændahallanirinnar er fyrsta skóflustungan var tekin á Hagamelnum, 1956 þangað til hornsteinninn að byggingunni var lagður árið 1961 og lögum um Búnaðarmálasjóð var breytt.

,,Á árunum 1958-1961, að báðum meðtöldum, skal greiða 1/2% viðbótargjald af söluvörum landbúnaðarins, sem um ræðir í 2. gr., og rennur það til Búnaðarfélags Íslands og  Stéttarsambands bænda TIL AÐ REYSA HÚS FÉLAGANNA VIÐ HAGATORG Í REYKJAVÍK yfir starfsemi þeirra". 

Í bókinni Árbók Landbúnaðarins sé ég að árið 1978 var síðasta ár sem fé var lagt til Bændahallarinnar en ég sé ekki hvenær gjaldtöku á hendur bænda var aflétt.

Peningar bændanna í landinu voru óumdeilt notaðið til að byggja Bændahöllina, um það verður ekki deilt. En...Hverjir eiga Bændahöllina, Hótel Sögu og núna seinast Radison Sas Hótelið á Hagamelnum? 

Á bls. 363 að Hótel Saga var opnuð þann 14. júlí 1962. 

 

Guðrún Magnea Þórðardóttir

Ég var að yfirfæra afmælisdaga fjökslyldunnar og sá þar að í dag eru 133 ár eru liðin frá fæðingu föður-ömmu minnar. Hún var Guðrún Magnea Þórðardóttir, fædd í Gróttu á Seltjarnarnesiþann 21. mars 1975..Ég man eftir þessari konu, ömmu minni þó ég hafi verið ung að árum þegar hún lést, eða aðeins 5 ára...Sérstaklega man ég eftir því hvernig hún hreynsaði augun á mér eftir að ég hafði fyllt þau af sandi á hvassviðrisdegi úti í Eyju og leið kvalir af. Amma kunni að hreynsa augu mín ..Algóður Guð geymi þessa ömmu mína...

Búin að fá nóg

Ég er að spá í að hætta að blogga...Bloggið virðist mér vera svæði fólks sem vilja ausa úr reyðiskálum lífssins sem er án alls árangurs...Ég er einn af þessum bloggurum...Ég hef tjáð mig vegna Geirfinnsmálsins...Mál 214 á  vefnum....Hvernig einstaklingar voru dæmdir í Hæstarétti í fangelsi vegna morðs á Guðmundi og Geirfinni Einarssonum sem hurfu árið 1974...Án allra sannana. Mér var ofboðið þegar ég benti lögregluyfirvöldum á hvar lík úr Geirfinnsmálinu var dysjað og hvernig þjófnaður úr bankahólfi Ásbjörns Ólafssonar H/F átti sér stað eftir að sambýliskona Ásbjörns fannst látin eftir að hafa verið rænd lyklinum að því ..Háalvarleg sakamál að mínu mati...Ég skrifaði bréf til allra Alþingismanna þann 4. nóvember 2003, en vegna enginna svara frá þeim þá setti ég bréfið á heimasíðu þar sem allir hafa aðgang að því. Slóðin er... http://mal214.googlepages.com.Tilgangur minn í blogginu var að koma sannleikanum í Geirfinnsmálinu á framfæri.... Enginn annar..

Bréf til Lögreglustjórans í Reykjavík 14.12.1998

Lögreglustjórinn í Reykjavík

 

Erindi mitt til þín er undarlegt óg óútskýrt dauðsfall Dagbjartar Eyjólfsdóttur  og eftirmáli þess sem sterklega hefur vakið grun minn um að hann hafi verið af manna völdum.

Árið 1979 lést hún á heimili sínu Borgartúni 33 Reykjavík. Dagbjört heitin var á sextugsaldri. Tveimur árum eða 1977 lést sambýlismaður hennar  en hann var Ásbjörn Ólafsson heildsali.

Dagbjört heitin lést á meðan starfsmenn heildverslunarinnar voru við jarðarför, en þegar þeir komu til baka að jarðarförinni lokinni fundu þeir Dagbjörtu látna...

Réttarkrufning var gerð á líki Dagbjartar en sýndi engan endanlegan úrskurð, helst voru þá bláleitir flekkir í húð látnu sem bentu til súrefnisskorts...En ekki kom framm í skýrslunni hvað hafði valdið honum...

Dagbjört heitin var barnlaus, en bróðir Óskar og systir Halldóru voru á lífi en systir hennar Guðrún var þá látin. Eignir Dagbjartar skiptust því milli Óskars. Halldóru og afkomenda Guðrúnar.

Líður nú tíminn...Þá kemur framm eftir 1980, erfðarskrá þar sem Dagbjört er sögð arfleiða Helgu, þroskahefta dóttir Halldóru  að öllum eigum sínum...( persónulegum eigum hennar, þar sem hún var eignarlaus).Er þá því sem skipt hafði verið meðal lögerfingja, smalað saman og og flutt til Halldóru...

Halldóra var fyrir lát systur sinnar Dagbjartar, starfskona í heildverslun Ásbjörns, hún sá þar um að hella upp á kaffi fyrir starfsmenn fyrirtækisins...

Aðstæður Halldóru á þessum árum voru: Halldóra var einstæð móðir fædd 1922 með þrjár dætur á framfæri sínu...Helga, fædd 1961 var önnur í röðinni. Dætur Halldóru voru allar samfeðra en áður hafði hún átt son, Steinar 1944, með Gunnbyrni Eiríkssyni. Steinar ólst upp hjá móðurömmu sinni of Guðrúnu móðursystur á Vogum á Vatnleysiströnd...

Eftir lát Dagbjartar hættir Halldóra að hella upp á kaffikönnu í fyrirtæki Ásbjörns  og fer síðar að byggja einbýlishús að Vesturbrún 15 í Reykjavík ...Húsið er 250 fm. að stærð auk bílskúrðs...Á neðri hæð hússins er tveggja-herbergja íbúð, íbúð þessi kemur ekki framm í fasteignamati en brunabótamat hússins er rétt rúmlega 26 milljónir í dag. 14.12. 1998.. 

Íbúðin sem hún bjó í fyrir dauða systur sinnar er áætluð vetra metin 5-6milljónir...

Húseignin að Vesturbrún 15 er að sögn Halldóru eign Helgu en er þó skráð eign Halldóru. Þegar ég kinntist  þessu fólki árið 1995 var mér sagt að Arfur Helgu hefði farið í að byggja raðhúsið að Vesturbergi 15...Enginn sem þekkir þessa fjölskyldu veit annað...Þar sem Helga er ekki fær um að tjá sig er ekki hægt að fá upplýsingar hjá henni

Steinar Gunnbjörnsson sonur Halldóru, bjó 1979 á Markarflöt 11 Garðarbæ. Þar hafði hann byggt hús með seinni eiginkonu sinni, Grétu Hermannsdóttir á árunum frá 1973. Þau fluttu á Markarflötina í júní 1974 - úr leiguíbúð starfsmanna á Kópavogshælinu...Þegar fyrri dóttir þeirra fæðist. Þá var að sögn Halldóru allt í húsinu til bráðabrigða, aðeins efri hæð hússins var íbúðarhæf... Árið 1978 fæðist þeim hjónum dóttir eða í október 1978. Gréta var þessi ár heimavinnandi húsmóðir . Steinar átti fyrir tvö börn með fyrri eiginkonu, Þorbjörgu. Við skilnað þeirra skiptu þau smá eignarhluta sem þau áttu í gömlu húsi í Árbæjarhverfi...Einnig skiptu þau börnum sínum, hann fékk son þeirra Gunnbjörn f. 1968 og Þorbjörg fékk dóttirina Sigríði f. 1969.

Guðrún móðursystir Steinars tók Gunnbjörn í fóstur... 

Um 1979 hættir Steinar vinnu sinni í í slökkviliði Keflavíkurflugvallar og klárar að byggja hús sitt...um 1980 fer hann til Bandaríkjanna, hugðist flytja þangað. Eiginkona og dætur fóru út stuttu seinna út, ætlanin var að flytja þangað. Þau snúa til baka 3-4 mánuðum seinna...

Hefst þá Steinar handa við að byggja hús að Iðnbúð 8 Garðabæ. Þrtta er steinsteypt vandað iðnaðarhús um 600 f.m auk stórrar íbúðar á efri hæð hússins. Þetta húsnæði á hann í dag. Eftir það byggði hann raðhús í Engjaseli 15 eða 17. það seldi hann ...Um 1984 byggði Steinar 20 hesta hesthús í Víðidalshverfi  Hann seldi það 10 árum síðar á 7 milljónir. Eftir að hann lauk smíði þess keypti hann lóð að Vesturhrauni  3. Garðabæ. Hófst hann handa við að byggja þar iðnaðarhúsnæði, fleiri þúsunda fermetra að stærð. Hann seldi lóð, teikningar og framkvæmdir 1997, fékk fyrir  það fjórar n´yjar íbúðir tilbúnar undir tréverk. Skiptin voru metin að verðmæti 28 milljónir. Athygli vekur að allar þessar framkvæmdir eru á árunum 1980 -1987 og skuldlausar...í fjöldi utanlandsferða fór fjöldkyldan, bílar og innbú voru keypt. 

Óskar bróðir Halldóru flutti einhverntiman á þessum árum úr kjallaraíbúð í íbúð sem hann var sagður hafa unnið í happadrætti.

Ástæðan fyrir grunsemdum mínum er samtal sem ég átti við Halldóru á Heimili hennar að Vesturbrún 15. Ég kom við hjá henni, var í för með syni hennar Steinari...Ég starfaði þá með honum að markaðsetningu Trind naglavörunnar... 

Á eldhúsborði  Halldóru lág dagblað. Í blaðinu var fjallað um jarðarför Björns Guðmundssonar tengdasonar Ásbjörns. Lætur Halldóra vandlætingu sína í ljós varðandi Björn og fer að lýsa því hvernig hann hefði látið við sig daginn eftir að Dagbjört dó. Björn hefði birst á tröppunum heima hjá sér og heimtað af sér veski Dagbjartar. Eitthvað fannst mér undarlegt að veski Dagbjartar hefði verið heima hja Halldóru svo ég spurði Halldóru hvað Björn hafði vilja gera með veskið...

Sagði Halldóra mér þá að Dagbjört hefði verið búin að segja sér að  hún geymdi alltaf lykil í veskinu sínu til að erfingjar Ásbjörns næðu honum ekki til sín.

Er ég spurði Halldóru að hverju lykillin hefði gengið svaraði hún að hann hefði gengið að bankahólfi Ásbjörns og að í þessu bankahólfi hefðu verið alveg ,,ótrúleg auðævi". Til að hylja hvað mér brá þá sagði ég...,,Þú hefur þá farið að byggja"? En hún svaraði að það hefði hún ekki getað fyrr en erfðarskráin fannst. Hús á nafni Halldóru kemur fyrst í fasteignamat árið 1984.

Borgartún 33

Í  þessu húsi fannst Dagbjört Eyjólfsdóttir  látin, þann 19. apríl 1979...Banameyn hennar er ennþá óþekkt...Sjá mál 214. googlepages.com

Ræninginn fundinn

Heimilisofbeldi eða líkamsárás?

Mágur minn hringdi til mín og sagði farir sínar ekki sléttar.-Hann hafði að beyðni ungrar konu í fjölskyldu okkar komið að málunum og flutt hana heim til sín...hann skorti úrræði hvert framhald málsins yrði þar sem hann vildi ekki fórna stofusófanum og vildi einhvern annan en hann til að axla ábyrgð á konunni...

Konan rétt þrítug hafði verið sambýliskona manns í nær áratug  og allt virtist vera með felldu þar á bæ...Svo kom sannleikurinn í ljós og ekki sá þægilegasti...Seinasta hjálparkall frá konunni var þegar hún varð þess vísari að sambýlismaður hennar hafði kvænst(súludansmey), nokkru áður en vildi ekki leyfa henni að flytja frá sér og ennþá síður að hún ætti að fá eitthvað af búslóðinni í sinn hlut... Eða þá að hún ætti eitthvað í íbúð þeirra sem þau höfðu sameiginlega keypt en hann veðsett úr hófi fram og gert móður sína að aðaleiganda eignarinnar án fullnægjandi pappíra...

Stanslausar hótanir frá sambýlismanninum geymdi unga konan á gemsanum sínum, þar sem hann hótaði henni hverskonar líkamsmeyðingum og fótbrotum ef hún gæfi ekki eftir rétt sinn í sjálfsagðan eignarhlut sinn. 

Ég bauð konunni húsaskjól, þar sem ég hef nægjanlegt húsrými og einnig vissi ég að hún hafði ekki getað lokið ritgerðarprófi frá Háskóla Íslands, vegna...,,Heimilisástæðna".  Ritgerðinni lauk hún síðar, með mestu ágætum eftir að um hægðist, en það varð ekki strax..

Til að ná framm réttlæti í málinu þá kærði konan það til lögreglunnar í Reykjavík sem tók niður kæruatriði þar sem sannarlega var um líkamsmeyðigar að ræða...

Eitt sinn eftir margra mánaða bið að löggan gerði eitthvað var ég stödd á lögreglustöðinni með ungu konunni þar sem hún sýndi löggunni fjöldann allan af nýlegum hótunum á gemsanum sínum og lagði inn aukakæru á hendur fyrrverandi sambýlismanni...Hún vildi getað lifað frjáls manneskja og þurfa ekki endalaust að óttast um eigið öryggi og  jafnvel líf sitt...

Til að lyfta upp andrúmsloftinu, þá bauð ég ungu konunni í gönguferð niður Laugaveginn í gluggaskoðun og við gætum þegar neðar á Laugaveginn var komið skroppið inn á kaffihús og fengið okkur kaffisopa...

Á göngunni á Laugaveginum hringdi lögreglumaður til konunnar og spurði hana hvar hægt væri að ná tali af fyrrverandi sambýlismanni hennar...Við undruðumst skjót viðbrögð lögreglu og spurðum hana hvað orðsakaði þessari hröðun í þetta skiptið...Þá svaraði lögreglumaðurinn að ákæra tveimur mánuðum áður frá konunni væri núna til umfjöllunar  hjá Lögreglunni í Reykjavík...

Til að gera langt mál stutt þá flutti þessi unga kona á milli ættingja og vina, þvílíkar voru hótanirnar sem hún fékk...

Það var ekki fyrr en hún gisti hjá skólasystur sinni að sambýlismaðurinn hafði upp á henni...Þetta var í íbúð á neðri hæð í einbýlishúsi í Austurborginni...Sunnudagseftirmiðdagur hjá venjulegu fólki...Dyrabjallan hringir og unga konan fer til dyra...Úti fyrir stendur fyrrverandi sambýlismaður...og konan skellir hurðinni í lás...Innangegnt er milli íbúðarhæðanna og hleypur konan upp á efri hæðina þar sem foreldrar vinkonu og skólasysturinnar búa...Unga konan segir fyrrverandi sambýlismann sinn hafa fundið sig og hann sé fyrir utan húsið...

Þarna skjálfa saman, unga ofsótta konan og eldri kona móðir skólasysturinnar...Þá koma í heimsókn hjón...Dóttir húseigenda og eiginmaður hennar...Héraðsdómslögmaður og dómari í Héraðsdómi Reykjavíkur...Hann tók málin föstu tökum og lét lögregluna rannsaka ákæru ungu konunnar...Þá loksins var málinu lokið.. og sambýlismaðurinn var tekinn úr umferð...Héraðsdómara þurfti til...

 

 

 

Hverjum borgum við stefgjöld?

Birta er að bíða eftir að fá sinn daglega skammt af ýsu sem hún hefur fengið frá fæðingu, hún liggur útteygð á gólfinu þar sem sólin nær að skýna - Ég er hinsvegar að hlusta á Þrestina sem syngja sönginn sinn á lóðinni fyrir utan ,,gluggann minn". ...Stefgjöldin til söngvaranna, hef ég alltaf greitt í formi, brauðs og epla undanfarin ár. Þessir vinir mínir hafa á vori komanda, glatt mig með söng sínum og þeir eigi svo sannarlega laun skilið fyrir söng sinn...